8 grudnia ubiegłego roku obchodziliśmy 150 rocznicę ogłoszenia św. Józefa patronem Kościoła katolickiego. Papież Pius IX oddał opiece św. Józefa cały powszechny Kościół obierając go za patrona w 1870 r. Kościół przeżywał wtedy bardzo trudny czas. Był to okres rewolucji przemysłowej, migracji ludzi z wiosek do miast, rozpowszechnianie się ideologii przeciwnych chrześcijaństwu.  W wielu państwach trwały prześladowania Kościoła przez różne reżimy. I właśnie w tak trudnym okresie dziejów za radą ojców soborowych Soboru Watykańskiego I, Papież zwraca się ku św. Józefowi, by u niego szukać ratunku.
    
    Dzisiejsze czasy są równie trudne dla Kościoła, jak 150 lat temu. Widzimy wiele analogii. Nasila się walka z Kościołem. Rozpowszechniane są nowe ideologie, których celem jest pogarda dla życia poczętego, a także dla życia niepełnosprawnych oraz starych niedołężnych i schorowanych. Kwestionuje się dziś  małżeństwo jako sakramentalnego związku mężczyzny i kobiety, niszczy rodzinę. Mają miejsce profanacje miejsc kultu, dochodzi do przerywania Liturgii, bezczeszczone bywa Pismo Święte, ale także święte obrazy, powstają obrazoburcze sztuki i filmy.
    
    Widzimy, jak bardzo dzisiaj potrzebujemy patronatu św. Józefa. Toteż Papież Franciszek ogłosił w Kościele rok 2021 Rokiem św. Józefa, który potrwa do 8 grudnia. To bardzo dobra okazja, by lepiej poznać przybranego ojca Jezusa.  
    
    Na kartach Pisma Świętego niewiele mamy wiadomości o św. Józefie. Wiemy jednak, że zawsze ufał Bogu, nawet wtedy, gdy pewne wydarzenia wydawały się go przerastać. Święty Józef jest zatem dla nas wzorem wiary i wierności Bogu, którego drogi są dla nas często niezrozumiałe. Uczy nas mężnego stawiania czoła przeciwnościom życiowym, cierpliwości i wytrwałości. Św. Józef w Ewangeliach pozostaje milczący, poznajemy go jednak po jego czynach. Jego postawa wskazuje, jak ważna jest mądra obecność w wychowaniu i wzrastaniu dziecka i że autorytet i szacunek zdobywa się prawością życia i dobrym przykładem a nie uczonymi naukami.
    
    Postawa św. Józefa przypomina o wartości pokory, bo dzięki niej dostąpił zaszczytu i godności bycia opiekunem Jezusa i Maryi.
    
    On opiekował się Matką Bożą i małym Jezusem, jego zasługi są ogromne. Przez to od początku czczony był, i jest, w Kościele jako szczególny orędownik ludzkich spraw u Pana Boga. Tak jak był stróżem, opiekunem i obrońcą Świętej Rodziny, taką rolę pełni także wobec Kościoła.
    
    Na znaczenie św. Józefa w historii zbawienia wskazał też św. Jan Paweł II . Papież napisał na ten temat adhortację apostolską „ Redemptoris Custos” – o św. Józefie i jego posłannictwie w życiu Chrystusa i Kościoła. Tłumaczył tam, że Papież Pius IX ogłaszając św. Józefa patronem Kościoła katolickiego wiedział, że nie jest to akt przejściowy, ale że św. Józef zostaje nam dany na zawsze jako szczególny opiekun w największych potrzebach i niebezpieczeństwach.
    
    Św. Jan Paweł II miał szczególne nabożeństwo do św. Józefa. Dowodem tego może być ofiarowanie swojego pierścienia jako wotum dla św. Józefa w karmelitańskim kościele w Wadowicach, gdzie od dzieciństwa modlił się często do drugiego patrona swojego chrztu przed jego obrazem słynącym łaskami w głównym ołtarzu kościoła.
    Chrońmy się zawsze pod ojcowskim płaszczem św.  Józefa i wzywajmy jego wstawiennictwa. Niech wyprasza nam, Kościołowi i Polsce potrzebne łaski i broni od wszelkich zagrożeń.

Modlitwa bł. ks. Jerzego Popiełuszko do św. Józefa, która pasuje na czas zagrożony kryzysem:
    
    Św. Józefie, Stróżu Jezusa, Małżonku przeczysty Maryi – Ty przeszedłeś przez życie, doskonale spełniając swój obowiązek, utrzymując pracą rąk Świętą Rodzinę z Nazaretu. Wspieraj przychylnie nas, ludzi pracy – ludzi, którzy żyjemy w naszych rodzinach – nas, którzy ufnie się do Ciebie zwracamy.  Ty znasz nasze dążenia, nasze braki, nasze nadzieje. Do Ciebie się uciekamy, ponieważ wiemy, że w tobie znajdziemy tego, kto nas zrozumie i obroni.
    Józefie święty, Ty również doznawałeś przeciwności, trudu, zmęczenia, ale właśnie przez te starania o zapewnienie bytu materialnego Twój duch osiągnął najgłębszy pokój,, cieszył się niewypowiedzianą radością z Synem Bożym, Tobie powierzonym, i z Maryją, Jego najmilszą Matką. Wyjednaj, aby w każdej rodzinie, w każdej fabryce, w każdym warsztacie, gdzie pracuje chrześcijanin, w biurach i urzędach – wszystko było uświęcone miłością, cierpliwością, sprawiedliwością, troską o dobro. Niech zasady ewangelii pracy, ewangelii sprawiedliwości i miłości społecznej kierują poczynaniami wszystkich ludzi w naszej Ojczyźnie. Amen.

Zofia Bury