Obrzęd święceń kapłańskich polega - zgodnie z tradycją biblijną - na włożeniu rąk i modlitwie. Kandydaci pragnący poświęcić się pracy kapłańskiej muszą po utrzymaniu świadectwa dojrzałości ukończyć seminarium duchowne, które służy nabyciu właściwej formacji, a także studiom filozofii i teologii.
Zgodnie z Soborem Watykańskim II obrzęd święcenia rozpoczyna liturgia słowa, czytania biblijne, Ewangelia, dla zachowania jedności myśli. Kandydaci wyrażają zgodę na przyjęcie święceń i chęć gorliwego wypełniania obowiązków wynikających ze święceń i przyrzekają posłuszeństwo ordynariuszowi. Biskup udzielający święceń stwierdza, że do stanu kapłańskiego powołuje go sam Bóg i on udziela łaski kapłaństwa. „Niech Bóg, który rozpoczął w tobie dobre dzieło, sam go dokona”.
Następnie odmawiana jest modlitwa do Ducha Świętego o dary dla wybranych, litania do wszystkich Świętych. Biskup nakłada ręce na głowę kandydata, jako gest apostolski, co stanowi istotny obrzęd sakramentu święceń. Ręce nakładają też wszyscy obecni kapłani. Ostatnim tradycyjnym gestem jest pocałunek pokoju, którego biskup udziela każdemu z nowo wyświęconych, co czynią także inni obecni duchowni, jako wyraz, że Kościół to jedna rodzina Boża, w której wszyscy są braćmi. Po udzieleniu święceń sprawowana jest liturgia Eucharystyczna - dziękczynna.
Uroczystość święceń kapłańskich odbyła się w Katedrze Św. Mikołaja w Bielsku-Białej 27 maja 2017 r. Z rąk Księdza Biskupa Romana Pindla przyjęło święcenia 13 neoprezbiterów, wśród nich Ks. Kamiil Jurek i Ks. Tomasz Mikociak z naszej parafii.
Z okazji Święceń Kapłańskich Drogim Neoprezbiterom Kamilowi Jurkowi i Tomaszowi Mikociakowi najpiękniejsze życzenia:
Jesteście oddani całkowicie Bogu i ludziom. Przez liturgiczny znak włożenia rąk w obrzędzie święceń Chrystus wziął Was w swoją szczególną opiekę.
Staliście się Kapłanami – czyli szafarzami tajemnic Bożych, szczególnie tej największej tajemnicy, którą jest Eucharystia. Odtąd ukryci jesteście w Jego Sercu i na każdego z Was padło pełne miłości spojrzenie Jezusa, któremu trzeba zaufać.
Wierzcie w moc Waszego Kapłaństwa! Niech Jezus Chrystus pomaga Wam upodobnić się do Niego w Jego pokorze, w Jego miłości, by dzięki temu dostąpić udziału w Jego Bóstwie.
Niech Was prowadzi światło i moc Eucharystii, bo ona jest dobrym nasieniem Królestwa Bożego, czyli ewangelizacji ludzkości.
Niech Jezus Chrystus rozjaśnia każdy dzień blaskiem swej obecności i światłem swego nauczania. Niech uczyni każdy dzień gromadzeniem skarbów duchowych, prowadzących do osiągnięcia świętości.
Niech Duch Święty obsypuje darami, obdarza męstwem w działaniu i wytrwałością w trudach codzienności.
Niech Matka Boża pomaga trwać w wierności Chrystusowi i Krzyżowi, doświadczać prostych radości dnia powszedniego i czynić wiele dobra.
Niech święta siostra Faustyna wyprasza potrzebne łaski Bożego Miłosierdzia.
Szczęść Boże na każdy dzień posługi kapłańskiej
życzą Wspólnoty duszpasterskie, Parafianie i Redakcja Głosu Floriańskiego
Zraniony Pasterz
To On – Kapłan – ma dawać chleb,
bez którego nasz świat
umarłby z zimna,
pozwalać by płynęło przebaczenia,
Bez którego umarłby ze smutku.
to On ma wylewać balsam
na rany świata,
chorego na śmiertelny brak miłości.
To On ma przyjmować każde narodziny
jak kwiat dla Boga,
ofiarować każdą śmierć jak narodziny
dla życia.
Daniel Ange
Msza Święta Prymicyjna
Nowo wyświęceni kapłani w swoich rodzinnych parafiach przeżywają szczególnie doniosłą, uroczystą i wyniosłą chwilę - swoje prymicje. Tego dnia po raz pierwszy w obecności rodziców, rodziny, przyjaciół, znajomych i miejscowych parafian odprawią samodzielnie Eucharystię - Mszę św. prymicyjną. Liturgia ta jest równie ważna zarówno dla takiego młodego księdza, jak i całej wspólnoty parafialnej, zapisująca się już na zawsze w pamięci. To często - jak podkreślają po latach sami kapłani - najważniejszy moment w ich życiu, przeżycie, którego nie da się porównać z niczym innym, którego nigdy nie zapomną.
Sama Eucharystia jest wyjątkowa, z piękną, świąteczną oprawą, nie brakuje wzruszających i bardzo osobistych momentów. Prymicjant dziękuje tym, którzy pomagali mu wzrastać w drodze do kapłaństwa: rodzicom za wychowanie w wierze, rodzinie i przyjaciołom za świadectwo życia, księżom za przykład kapłańskiej służby i pokazanie piękna powołania.
Końcowym akordem jest specjalne błogosławieństwo, którego neoprezbiter udziela zgromadzonym, zazwyczaj poprzez nałożenie na głowę rąk i wypowiedzenie specjalnej formuły.
Każdy z uczestników tej wyjątkowej Mszy św. otrzymuje również na pamiątkę obrazek prymicyjny. Na takim obrazku znajdują się: hasło szczególnie ważne dla neoprezbitera, niejako określające jego kapłaństwo (to zazwyczaj cytat zaczerpnięty z Pisma Świętego lub pism któregoś ze świętych), imię i nazwisko księdza, data i miejsce święceń, data Mszy św. prymicyjnej, nie brakuje też podziękowań dla członków rodziny czy przyjaciół.
Ks. Kamil Jurek odprawił Mszę Świętą Prymicyjną w kościele parafialnym p.w. Św. Floriana w Żywcu-Zabłociu 28 maja 2017 r. o godz. 12.00.
Ks. Tomasz Mikociak odprawił Mszę Świętą Prymicyjną w kościele parafialnym p.w. Św. Floriana w Żywcu-Zabłociu 11 czerwca 2017 r. o godz. 12.00.